Różnica pomiędzy AIDS i HIV

Znaczna część osób ma problem z dostrzeżeniem różnicy między HIV a AIDS. Często pojęcia te  występują jako tożsame. Jednak zakażenie wirusem HIV nie musi wcale doprowadzić do rozwinięcia  się AIDS.  Z drugiej strony AIDS nie rozwinie się w organizmie bez zarażenia wirusem HIV. Oba terminy odnoszą się do upośledzenia odporności organizmu. Czym się charakteryzują i jak je odróżnić?

 Ludzki wirus upośledzenia odporności

HIV (z ang. human immunodeficiency virus) jest wirusem uszkadzającym system odpornościowy organizmu. Jego działanie polega na zmniejszaniu odporności na różnego rodzaju infekcje. Osoba żyjąca z wirusem HIV często przez długi okres czasu nie zdaje sobie z tego sprawy, ponieważ wirus przez  nawet 8-10 lat może  nie dawać żadnych symptomów. W tym czasie przyczynia się do wyniszczenia komórek organizmu i znacznie go osłabia. Wirusem HIV można się zakazić poprzez kontakty seksualne (może znajdować się w spermie, wydzielinie z pochwy, płynie preejakulacyjnym), krew osoby zarażonej wirusem, a także łożysko (kobieta  z wirusem HIV zaraża w ten sposób dziecko w czasie porodu) lub przez mleko matki.

Pomimo tego, że początek rozwoju wirusa jest często bezobjawowy, u niektórych osób po ok. 2-4 tygodniach od zakażenia może pojawić się tzw. choroba retrowirusowa,  przypominająca grypę. W czasie choroby retrowirusowej zakaźność wirusem HIV jest bardzo duża. Kolejnym etapem jest faza ukrycia choroby, która może trwać nawet do kilkunastu lat.  Wówczas w  przypadku niepodjęcia odpowiedniego leczenia-retrowirusowego następuje okres objawowy choroby. Stopniowo dochodzi do  poważnej degradacji systemu odpornościowego, aż do ostatniej fazy tego procesu, czyli AIDS.

Zespół nabytego niedoboru (upośledzenia) odporności

AIDS ( z ang. acquired immunodeficiency syndrome)  jest poważną chorobą wywołaną wirusem HIV i jednocześnie czwartym stadium jego niszczycielskiego działania. Jednak w  przeciwieństwie do HIV, nie można się nim zarazić.  W ostatnim stadium jego uaktywnienia,  znacznie osłabiony układ immunologiczny nie jest w stanie  ochraniać organizmu przed działaniem chorobotwórczych ustrojów. Wyniszczony, przyjmuje każdą infekcję – np.  bakteryjną (np. gruźlica), wirusową (zapalenie płuc, opryszczka), grzybiczą (zapalenie płuc, opon mózgowo-rdzeniowych, liczne choroby układu pokarmowego), pierwotniakową (toksoplazmowa). Ponadto u osób chorych na AIDS istnieje większe ryzyko zachorowalności na nowotwory.

Jeśli osoba dowie się, że została zarażona wirusem HIV powinna jak najszybciej podjąć leczenie antyretrowirusowe, by uniknąć końcowej fazy zakażenia, czyli AIDS. Właściwie dobrane leczenie pozwala zmniejszyć liczby cząsteczek wirusa we krwi tak, że przestają być wykrywalne. Dzięki temu układ odpornościowy ma szansę  na odbudowanie i powrót do normalnego funkcjonowania. Jeśli osoba przestrzega  zaleceń lekarskich, leczenie antyretrowirusowe pozwala zachować zdrowie na długie lata.

Profilaktyka AIDS

Zaleca się unikanie tzw. ryzykownych zachowań, zwiększających prawdopodobieństwo zakażenia wirusem, w czasie których dochodzi do bezpośredniego kontaktu z zakażoną krwią, płynem ustrojowym zawierającym wirus (spermą, wydzieliną z pochwy, krwią menstruacyjną), czy świeżą raną. Częsta zmiana partnerów seksualnych, korzystanie z zakładów kosmetycznych itp. o wątpliwej jakości zwiększa ryzyko zarażenia się wirusem.

TAGI: AIDS, HIV, odporność, sperma, wydzielina z pochwy, pochwa, krew, zakażenia, wirus, choroba retrowirusowa