Jedną z metod stosowanych przy problemach z nietrzymaniem moczu jest pessaroterapia czyli stosowanie pessarów, które kobieta może codziennie samodzielnie zakładać. Świeżo upieczone mamy często cierpią na tzw. wysiłkowe nietrzymanie moczu związane z rozluźnieniem mięśni miednicy spowodowane ogromnym wysiłkiem fizycznym, jakim jest poród. Bywa, że problem jest niezwykle krepujący i uciążliwy, a na efekty ćwiczeń mięśni Kegla trzeba niestety trochę poczekać. Wtedy z pomocą przychodzi zastosowanie pessarów.
Pessaroterapię wykorzystuje się również w leczeniu niewydolności szyjki macicy, przy jej obniżeniu lub wypadaniu, co jest szczególnie niebezpieczne dla kobiet w ciąży, gdyż może powodować przedwczesny poród. Ginekolodzy chętnie w wymienionych przypadłościach polecają założenie pessaru, ponieważ ma charakter nieinwazyjnej ingerencji, w przeciwieństwie do metod chirurgicznych, takich jak, np. szew szyjkowy.
Pessar to specjalna, silikonowa kostka lub krążek, który umieszcza się wewnątrz pochwy. Jest on utrzymywany przez mięśnie miednicy. Przy nietrzymaniu moczu, najczęściej wysiłkowym, ma za zadanie zapobiec w otwieraniu górnej cewki moczowej, do czego może dochodzić przy nagłych spięciach, np. przy kichaniu, śmiechu, czy kaszlu. Można go nosić całodobowo lub tylko wybiórczo – wszystko zależy od charakteru i intensywności problemu, z jaką zmaga się kobieta. Jeśli nietrzymanie moczu jest permanentne lub dochodzi do wypadania narządów rodnych, wtedy zaleca się korzystanie z niego cały czas. Są jednak wybiórcze sytuacje, np. podczas aktywności fizycznej, kiedy dochodzi do wysiłkowego nietrzymania moczu i wtedy dopuszczalne jest, aby zakładać go tylko na czas podwyższonego ryzyka krępujących sytuacji. Panie oczywiście przechodzą w gabinecie ginekologicznym specjalne szkolenie na temat jak bezpiecznie i skutecznie aplikować, a także usuwać pessar. Nie jest to trudne, jednak wymaga pewnej wprawy. Pessar zakłada się w pozycji stojącej, najlepiej z jedną nogą opartą nieco wyżej, ale możliwa jest również aplikacja na leżąco, z lekko rozchylonymi nogami. W sytuacji odwrotnej, czyli wyjmowaniu pessara należy najpierw poluzować jego brzegi, a następnie pociągnąć go na dół.
Stosując pessar trzeba liczyć się jednak z tym, że może powodować zwiększone ryzyko infekcji intymnych, w tym upławów i stanów zapalnych. Krążek, jako obce ciało w naszym organizmie narusza w pewnym stopniu naturalną florę bakteryjną, dlatego warto w tym okresie stosować raz na jakiś czas globulki dopochwowe i doustne probiotyki, które ją wspomogą.
Pessary są różnego rodzaju i wielkości, dlatego powinny być dobierane indywidualnie dla każdej kobiety i charakteru jej przypadłości. Początkowo możemy odczuwać lekki dyskomfort związany z ich aplikacją, który jednak powinien szybko minąć i pessar będzie, podobnie jak tampon, niezauważalny. Jeśli jednak zacznie nam bardzo przeszkadzać lub wypadać, to najprawdopodobniej został źle włożony lub nieodpowiednio dopasowany. W takich sytuacjach należy udać się do lekarza ginekologa, który pomoże w tej sytuacji.
Pessaroterapia jest powszechnie stosowana w przypadku problemów z nietrzymaniem moczu, gdyż jest metodą nieinwazyjną i skuteczną. Zawsze warto w takich sytuacjach dodatkowo wzmacniać mięśnie miednicy, za pomocą ćwiczeń mięśni Kegla i po pewnym czasie może okazać się, że pessarnie będzie już potrzebny, a problemy urologiczne po prostu znikną lub znacząco się obniżą.
Przeczytaj także: