Przedwczesny wytrysk to zaburzenie seksualne. Wpływa on na satysfakcję ze współżycia i nieraz wywołuje frustrację u pary, a także może być powodem do wstydu. Choć przedwczesny wytrysk jest popularnym zjawiskiem, nadal niewiele osób zdaje sobie sprawę z wagi problemu. Jak postępować w sytuacji przedwczesnego wytrysku? Jak sobie z nim radzić?
Czym jest przedwczesny wytrysk?
Według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 przedwczesny wytrysk jest definiowany jako niezdolność do opóźnienia lub kontroli ejakulacji (czyli wytrysku) podczas stymulacji seksualnej. Wiąże się to z pojawieniem się napięcia, poczuciem niepokoju czy frustracji u któregokolwiek z partnerów. Może również prowadzić do unikania aktywności seksualnej i powodować poczucie wstydu. W diagnostyce zaburzenia stosuje się pojęcie czasu wewnątrzpochwowego opóźnienia wytrysku (IELT), które u dotkniętych problemem wynosi krócej niż 1 minutę.
Zaburzenie może przyczyniać się do występowania nieprzyjemnych konsekwencji np. braku satysfakcji ze współżycia, podwyższonego poziomu stresu, pojawiania się napadów złości oraz agresji, obniżania samooceny, problemów pojawiających się w związku, depresji, nadużywania substancji psychoaktywnych, obniżenia poziomu libido czy wtórnego zaburzenia wzwodu.
Jakie są przyczyny przedwczesnego wytrysku?
Przedwczesny wytrysk to najczęściej rozpoznawane zaburzenie funkcji seksualnych. Dotyczy około 20-30% populacji mężczyzn, często młodych, niedoświadczonych seksualnie osób.
Przedwczesny wytrysk nie ma jednej, ustalonej przyczyny. Mogą być rozmaite i różnić się u poszczególnych osób. Do przyczyn przedwczesnego wytrysku zalicza się między innymi występowanie negatywnych czy nawet traumatycznych doświadczeń związanych ze współżyciem seksualnym, nieświadomość zbliżającej się ejakulacji i niedoświadczenie w sferze seksualnej, przeżywany stres, poczucie presji, narcyzm, lęk zadaniowy, brak stałego partnera bądź partnerki, odczuwanie nadmiernego podniecenia seksualnego, zbyt rzadkie współżycie, nadpobudliwość seksualną, uwarunkowania masturbacyjne.
Przyczyny mogą również wskazywać na występowanie problemów z prostatą, nadwrażliwości żołędzi członka, cukrzycy, nadczynności tarczycy, słabego napięcia zwieraczy cewki moczowej, infekcji czy chorób układu moczowo-płciowego (np. zapalenia gruczołu krokowego albo cewki moczowej), urazów neurologicznych. Przedwczesny wytrysk może również wskazywać na utratę równowagi między neuroprzekaźnikami w mózgu – dopaminą i serotoniną.
Przedwczesny wytrysk – jak można temu zapobiec?
Przede wszystkim warto sobie uświadomić, że zaburzenie jest powszechne i nie powinno stanowić powodów do wstydu. Warto udać się na wizytę do specjalisty, który zaproponuje odpowiednie postępowanie. W przypadku podłoża somatycznego zaburzenia stosuje się leczenie farmakologiczne pod okiem lekarza (urologa). Możliwa jest również opieka psychiatry (seksuologa), w przypadku przedwczesnego wytrysku wywołanego przez czynniki psychogenne.
Do sposobów radzenia sobie z przedwczesnym wytryskiem zalicza się również regularny trening, który pozwala na uzyskanie świadomości funkcjonowania ciała. Niezwykle istotne jest zachowanie higieny aktywności seksualnej. Warto być aktywnym seksualnie, dotyczy to również masturbacji. W przypadku przedwczesnego wytrysku są również polecane ćwiczenia APE. Należy je wykonywać systematycznie i konsekwentnie. Polegają na wykonywaniu masaży odpowiednich punktów ulokowanych na ciele, a także sterowaniu wyobraźnią i stosowaniu technik relaksacyjnych i oddechowych. Można je wykonywać samodzielnie lub z inną osobą.
Skuteczną metodą zapobiegania przedwczesnemu wytryskowi jest również ćwiczenie „start-stop”. Podczas ręcznej stymulacji członka, należy doprowadzić się blisko orgazmu, a następnie przerwać działanie. Stymulację i jej zatrzymywanie należy stosować naprzemiennie, a ćwiczenie musi zakończyć się wytryskiem.
Można również stosować ćwiczenie polegające na zaciskaniu mięśnia gruczołu krokowego (PC). Początkowo trening może sprawiać trudność, jednak dzięki regularności staje się coraz łatwiejszy. Mięsień można zlokalizować podczas oddawania moczu, co prowadzi do zatrzymania jego strumienia. Ćwiczenie należy wykonywać w seriach po 15-30 powtórzeń, a liczbę stopniowo zwiększać.
Na pobudzenie oraz aktywność seksualną wpływa również prowadzony styl życia. Warto dbać o ogólne zdrowie m.in. stosując odpowiednią dietę, regularną aktywność fizyczną, systematyczne badania. Trzeba zaznaczyć, że do czynników zaburzających prawidłowe funkcjonowanie seksualne zalicza się również stosowanie używek, dlatego warto ich unikać w przypadku występowanie takich zaburzeń.
Jeśli pojawiają się jakiekolwiek niepokojące dolegliwości, należy udać się do specjalisty na kontrolę. Takie działanie pozwoli uniknąć rozwoju poważnych problemów oraz leczeniu tych aktualnie występujących.
Przeczytaj także: