Poronienie nawykowe. Na czym polega, jakie są jego przyczyny i czy można go uniknąć?

Niestety, nie każdy poród kończy się pozytywnym rozwiązaniem, ponieważ z różnych przyczyn kobieta nie jest w stanie dotrzymać ciąży i dochodzi do poronienia. Czasami taka sytuacja ma miejsce kilka razy pod rząd. Mówimy wtedy o tzw. poronieniu nawykowym. Na czym polega, jakie są jego przyczyny i czy właściwie można go uniknąć?

Czym jest poronienie nawykowe?

Poronienie nawykowe ( nawracające) to trzecie i każde kolejne poronienie w tym samym układzie partnerskim. Strata dziecka jest niezwykle trudnym zdarzeniem dla kobiety, zwłaszcza jeśli taka sytuacja ma miejsce kilkukrotnie. Ważne jest jednak, by nie tracić nadziei na posiadanie dziecka i podjąć odpowiednią diagnostykę w tym zakresie.

Przyczyny poronień nawykowych

Często przyczyny są trudne do rozpoznania, zwłaszcza, jeśli do poronienia dochodzi w pierwszym trymestrze ciąży. Jako jedną z najczęstszych przyczyn poronień uznaje się wady genetyczne u jednego z rodziców lub u obojga z nich. Do tego typu czynników należy m.in. trombofilia wrodzona, czyli genetyczna skłonność do nadkrzepliwości krwi, przez którą kobieta nie jest w stanie donosić ciąży. Do innych przyczyn poronienia nawykowego zalicza się:

– nieprawidłowa budowę anatomiczną macicy,

– mięśniaki macicy,

– problemy z łożyskiem,

-zaburzenia endokrynologiczne (zwłaszcza zaburzenia funkcji tarczycy i niedobór progesteronu),

-infekcje wirusowe, np. różyczka, cytomegalia,

-zaburzenia immunologiczne

– czynniki środowiskowe np. nadużywanie alkoholu, przewlekły stres oraz palenie tytoniu

Diagnostyka poronień nawykowych

Powinna być wieloetapowa, by uwzględnić możliwe czynniki niepowodzenia w utrzymaniu ciąży. Ze względu na mnogość przyczyn należy uwzględnić badania na wielu obszarach. W szczególności zaleca się wykonanie badań pod kątem:

– zaburzeń genetycznych,

– zaburzeń anatomicznych macicy,

– zaburzeń hormonalnych,

– zaburzeń immunologicznych

Leczenie i profilaktyka

Podjęte leczenie w głównej mierze zależy od postawionej diagnozy, ponieważ źródła przyczyn są różnorodne. Niezmiernie ważnym aspektem jest wsparcie psychologiczne dla kobiety i edukacja w tym zakresie, tak by zdjąć z niej często nadmierne poczucie odpowiedzialności za występujące poronienia. W większości przypadków kobieta nie ma wpływu na powracające poronienia i nie powinna się za to winić. W niektórych sytuacjach np. wad anatomicznych macicy rozwiązaniem może być operacja chirurgiczna. Niekiedy skuteczne okazuje się leczenie pod kątem regulacji krzepliwości krwi, zmian hormonalnych bądź leczenia immunologicznego. Czasami poronieniom można także zapobiec poprzez założenie szwu szyjkowego.