Antykoncepcja hormonalna po porodzie

Zastanawiasz się, czy po porodzie możesz korzystać z tych samych tabletek antykoncepcyjnych, które stosowałaś przed zajściem w ciążę? Wiele zależy od tego, czy będziesz karmiła piersią oraz czy planujesz w najbliższym czasie kolejne dziecko. Sprawdź, jaka antykoncepcja jest odpowiednia dla kobiet po porodzie.

Wszystkie młode mamy, które urodziły dziecko i chcą już rozpocząć współżycie, a nie planują chwilowo kolejnego dziecka muszą pomyśleć o antykoncepcji.  Przyjmuje się, że powinno się odczekać ok. 6 tygodni przed powrotem do aktywnego życia seksualnego, czyli do zakończenia połogu. Jednak jest to kwestia dość indywidualna i wiele zależy od charakteru porodu (cesarskie cięcie, naturalny poród) oraz samopoczucia i zagojenia ran. Niektóre panie wracają do współżycia już w 4 tygodniu po porodzie, inne potrzebują więcej czasu i zajmuje im to nawet 8 tygodni. Nie wszystkie mają w tym czasie ochotę na seks, ponieważ hormony mogły nie zdążyć się ustabilizować. Ponadto panie mogą czuć się mniej atrakcyjne, gdyż ciąża, poród i karmienie piersią zmieniają ciało i trzeba się do tych zmian przyzwyczaić i je zaakceptować, gdyż są sprawą zupełnie naturalną.  Niemniej jednak prędzej, czy później każda z nas będzie chciała znowu cieszyć się życiem seksualnym i trzeba będzie zdecydować się na jakąś metodę antykoncepcyjną. Oczywiście, w przypadku hormonalnych form zabezpieczania przed ciążą należy skonsultować ten wybór  z ginekologiem. Wszystko  zależy od tego, czy kobieta nadal karmi piersią. Jeśli dziecko dostaje mleko modyfikowane, zostało odstawione od piersi i nie ma żadnych szczególnych przeciwskazań – można zdecydować się w zasadzie na każdą metodę antykoncepcyjną, tak jak przed ciążą. Jeśli jednak młoda mama karmi dziecko mlekiem z piersi, formy zabezpieczania się są ograniczone, w szczególności, gdy chodzi o antykoncepcję hormonalną.

Jakie hormonalne metody antykoncepcyjne są odpowiednie dla kobiet karmiących piersią?

Minipigułka (tabletka jednoskładnikowa)

Panie, które karmią piersią mogą przyjmować tabletki antykoncepcyjnie, ale jedynie te, które zawierają tylko jeden hormon –  progestagen. Nie mają one wpływu na laktację i przez to są bezpieczne dla dziecka. Tabletki dwuskładnikowe zawierają progestagen oraz estrogen, a ten ostatni zaburza laktację i nie może być przyjmowany podczas karmienia piersią. Zażywa się je bez żadnej przerwy i należy robić to z dużą dokładnością, praktycznie co do minuty.

Wkładka wewnątrzmaciczna

Zarówno wkładkę miedzianą, jak i hormonalną można zastosować już 6 tygodni po porodzie. Są to skuteczne formy antykoncepcji i wiele kobiet je sobie chwali. Nie ma sensu ich jednak zakładać, w momencie, kiedy kobieta planuje kolejną ciążę wcześniej niż po upływie 3-4 lat, bo mniej więcej na taki okres czasu się je aplikuje. Wkładka hormonalna co prawda uwalnia dwa hormony: progestagen i estrogen, lecz nie przedostają się one do mleka, przez co estrogen nie zaburza w ten sposób laktacji.

Zastrzyk hormonalny

W Polsce dostępny jest pod nazwą Depo-Provera. Zawiera progestagen i jego działanie utrzymuje się trzy miesiące. Może być stosowany przez matki karmiące. Minusem tej metody antykoncepcji jest nieodwracalność ewentualnych skutków ubocznych przez 3 miesiące od rozpoczęcia stosowania. Tabletki można w każdej chwili odstawić, plaster odkleić, wkładkę wyłożyć, natomiast działania zastrzyku hormonalnego się nie powstrzyma.

Na koniec trzeba również obalić mit, że laktacja sama w sobie jest metodą antykoncepcyjną. Zdecydowanie nie jest i należy bardzo ostrożnie podchodzić do tego typu stwierdzeń. Jedynie co można z pewnością powiedzieć to to, że podczas karmienia piersią płodność jest obniżona, ale nie zatrzymana! Ma to związek z hormonem prolaktyny odpowiedzialnej za produkcję mleka. Wiele zależy również, czy kobieta karmi jedynie piersią (wtedy płodność jest faktycznie na niskim poziomie), czy robi to wymiennie z podawaniem dziecku mleka modyfikowanego (wtedy owulacja pojawia się szybciej). W związku z tym nie powinno się traktować laktacji jako metody antykoncepcyjnej, a jedynie jako czas, kiedy kolejne poczęcie może być chwilowo utrudnione.